Woord van de voorzitter

Sinds ik vooral thuis werk is de band met één van de jongens uit de straat nog sterker geworden; hij was al goed want het betreft een vriend van onze jongste zoon. Dagelijks zie ik hem nu kuierend met een Goofy-tred aan de overkant voorbijgaan om de hond uit laten, blijkbaar zijn beurt. Koptelefoon op met een pas die het ritme van de muziek lijkt te zoeken –het lukt net niet. En juist als ik denk vanaf de eerste verdieping: “vandaag kijkt hij niet”, draait hij zich om en zwaait. Hoe gezellig!
Een mens krijgt er iets bij in deze tijd van opnieuw strengere restricties. Want verder lijkt de lol er af: horecagelegenheden dicht, amateursport aan banden, competitie voor de jeugd gestopt, restricties in groepsgrootte waardoor theater- en cultuurhuizen live hun activiteiten niet meer kunnen bieden, en mogelijkheden voor bezoek aan huis teruggebracht. Ik heb meerdere afspraken moeten afzeggen en uitjes gecanceld. Wat we in de overwegingen met elkaar allemaal deelden, was dat het door laten gaan weliswaar wordt aangedurfd met het oog op de gezondheid van anderen en onszelf; we houden ons allemaal immers aan de maatregelen. De kwestie echter, is vooral dat het immoreel is om het door te laten gaan. Kun je je verantwoorden? “Straks worden we in het restaurant gezien door een collega, een patiënt of een leidinggevende – zo vlak voordat de maatregelen in gaan”; kortom is het echt noodzakelijk? Het is als het niet dragen van een mondkapje in de openbare ruimte – waarom voel jij je vrijgesteld van deze sociale afspraak cq plicht?
Ik mis de gezelschappen, de plezierige omgeving van cafés, restaurants en theaters. Ik mis het reizen, de ontmoeting met verschillende mensen, talen, keukens et cetera. Ik constateer bij mezelf ook een zekere uitputting: hoe lang gaat het duren? Blijven we gespaard? Houden de jongeren het vol?
Zicht op verbetering is noodzakelijk! Wanneer we het paaltje in de toekomst zien, wordt de route erheen waardevol. Dan wegen we de nieuwe ervaringen, de geleerde lessen die door de veranderde omgeving zijn opgedaan. Meerdere ervan zullen we behouden voor de toekomst. Het is niet alleen slechts dat ons overvalt.

Als NtVP bestuur blijven we bijdragen aan het delen van kennis en ervaringen, en zoeken we mogelijkheden om de onderlinge verbinding te versterken. Binnenkort zult u een verzoek voor een medewerking aan het NtVP ledenonderzoek ontvangen. We vragen uw mening, ideeën en suggesties voor de NtVP van de komende jaren. De opbrengsten van dit onderzoek zullen de stof voor onze heidag vormen. Wilt u eraan meewerken?
Hartelijk dank alvast en blijf gezond!