Verplaatst – Lezingen NtVP: Trauma en gezin
Vanwege de meest recente berichtgeving omtrent COVID-19, heeft de NtVP besloten de lezing van 1 april te verplaatsen. De nieuwe datum zal later bekend gemaakt worden.
Trauma en gezin: onderzoek naar de noodzaak van gezinszorg en handvatten voor behandeling
Woensdag 1 april 2020, Reinier van Arkel
19:00 inloop; 19:30 start lezingen
Locatie
Reinier van Arkel (Kapel)
Bethaniestraat 2, Den Bosch
Programma
Aanmelding
U kunt zich vóór 30 maart opgeven per mail via info@ntvp.nl.
Zou u in deze mail uw naam, initialen en BIG-registratie nummer kunnen vermelden?
Accreditatie
Voor de lezingen is accreditatie toegekend door de FGzPT en aangevraagd bij de NVvP en NtVP. Vermeld hiervoor bij aanmelding uw naam, voorletters, beroepsvereniging en BIG registratie.
Kosten: Aan deelname zijn geen kosten verbonden.
Niet leden zijn ook welkom en kunnen gebruik maken van de gelegenheid zich in te schrijven bij de NtVP.
Lezing 1: Trauma en gezin –
Onderzoek naar de noodzaak van gezinszorg
Dr. mr. Elisa van Ee is klinisch psycholoog, jurist, systeemtherapeut en als wetenschappelijk hoofd ‘trauma en herstel’ van het Psychotraumacentrum Zuid-Nederland verbonden aan Reinier van Arkel en als onderzoeker aan het Behavioural Science Intitute van de Radboud Universiteit te Nijmegen. Daarnaast is zij als hoofdopleider Psychotherapie werkzaam bij Stichting Psychologische vervolg Opleidingen Nijmegen aan het Radboud Centrum Sociale Wetenschappen. Na een brede en internationale vooropleiding werkte zij aanvankelijk als psycholoog zowel binnen de kinderpsychologie als de volwassenpsychologie. Zij raakte daarbij gegrepen door de mogelijkheden van wetenschappelijk onderzoek en ervoer de noodzaak om de kennis en kunde in het vakgebied te (doen) versterken. Dit sterk gevoelde motief leidde tot een promotieonderzoek en de aansluitende ontwikkeling van een onderzoekslijn over gezinnen geconfronteerd met oorlog en geweld. Uitgangspunt van Elisa van Ee was en is daarbij steeds om, daar waar therapeuten behandelverlegenheid ervaren in hun werk met getraumatiseerde individuen en complexe gezinsproblematiek, nieuwe interventies te ontwikkelen, te evalueren en te implementeren.
Onderzoek heeft het belang van een gezonde ouder-kindrelatie voor de sociale en emotionele ontwikkeling van het kind overtuigend aangetoond. Wanneer er sprake is van psychopathologie bij de ouder vormt dit dan ook een risicofactor voor de ontwikkeling van het kind. Negatieve associaties tussen symptomen van PTSS bij de ouder, ouderlijk functioneren, een verminderde kwaliteit van de ouder-kind interactie en het functioneren van het kind bleek uit verschillende onderzoeken (van Ee, Kleber & Jongmans, 2016). Nader onderzoek onder getraumatiseerde vluchtelingen, veteranen en hun kinderen bevestigden niet alleen deze associatie, maar wezen ook op de belasting voor gezinsleden en specifieke behoeften van deze gezinnen. De presentatie neemt u mee op een reis langs deze onderzoeken waarbij met name de betekenis van dit onderzoek voor de dagelijkse behandelpraktijk wordt uitgelicht. De resultaten ondersteunen het belang van het betrekken van gezinnen bij interventies voor ernstig getraumatiseerde individuen en heeft binnen het Psychotraumacentrum Zuid-Nederland (PTC) geleid tot de opzet van getrapte gezinszorg als onderdeel van traumabehandeling.
Lezing 2: Trauma en gezin-
Handvatten voor behandeling
In eerder aangekondigde berichten stond dat deze lezing zou worden gegeven voor Ilone Koning, maar zij is helaas verhinderd. Haar collega Paul Pijnenborg neemt het daarom van haar over.
Hoewel evidence-based methodes effectief zijn in de behandeling van posttraumatische stressymptomen laat onderzoek zien dat bepaalde groepen, zoals veteranen en asielzoekers, minder profiteren van traumagerichte behandelingen dan andere populaties met PTSS. Gezinnen worden hierdoor langdurig geconfronteerd met de gevolgen van traumatisering waarbij het risico bestaat dat gezinsleden eigen problematiek ontwikkelen en gezinsproblematiek chronisch wordt. Gezinsleden uiten daarom een behoefte aan vroegtijdige gezinsinterventies (Khalys, Polusny, Erbes, Gewitz & Rath, 2011; van Ee, Kranenburg, Murris & Kool, 2017). Deze wetenschap was voor het PTC aanleiding om zorg voor het gezin als onderdeel van de traumabehandeling te beschouwen. Het PTC ontwikkelt en biedt kwalitatief hoogwaardige zorg voor de effectieve behandeling van post traumatische stressstoornissen in de tweede en derde lijn van de specialistische GGZ, waarbij kwaliteit van de behandeling is aangemerkt als TOP GGZ. De presentatie geeft handvatten voor het betrekken van het gezin van intake tot afronding van de behandeling.
