Lange termijn posttraumatische stress na onopzettelijk letsel bij kinderen en adolescenten: resultaten van een follow-up studie na 2-4 jaar

Auteurs: Els P. M. van Meijel, Maj R. Gigengack, Eva Verlinden, Alida F. W. van der Steeg, J. Carel Goslings, Frank W. Bloemers, Jan S. K. Luitse, Frits Boer, Martha A. Grootenhuis & Ramón J. L. Lindauer

Titel: Long-Term Posttraumatic Stress Following Accidental Injury in Children and Adolescents: Results of a 2–4-Year Follow-Up Study

In deze studie hebben de auteurs de lange termijn prevalentie van een posttraumatische stressstoornis (PTSS) bij kinderen en adolescenten na een ongeluk vastgesteld en inzicht gekregen in de factoren die mogelijk verband houden met het optreden van PTSS. In een prospectieve longitudinale studie beoordeelden ze de gediagnostiseerde PTSS en klinisch significante zelfgerapporteerde posttraumatische stresssymptomen onder 90 kinderen (11-22 jaar, 60% jongens), 2-4 jaar na hun ongeluk (gemiddeld aantal maanden 32.9, SD 6.6). De uitkomst werd vergeleken met de eerste beoordeling 3 maanden na het ongeluk onder 147 kinderen, 8-18 jaar oud. De prevalentie van PTSS was 11,6% bij de eerste beoordeling en 11,4% bij de follow-up. Kinderen met PTSS of PTSS symptomen rapporteerden significant vaker permanente lichamelijke beperkingen dan kinderen zonder PTSS of PTSS symptomen. Kinderen die psychotherapie hadden afgerond, hadden geen symptomen of minder symptomen bij de follow-up. Gezien de lange termijn prevalentie van PTSS bij kinderen na een ongeluk, adviseren de auteurs om gewonde kinderen systematisch te controleren. De rol van mogelijke geassocieerde factoren in langdurige PTSS moet verder worden bestudeerd.

Online gepubliceerd op 28 maart 2019 in The Journal of Clinical Psychology in Medical Settings

CategoryNieuws
© 2023 NTVP - All Rights Reserved