Kijktip: The Legacy of the ‘Zero Tolerance’ Policy: Traumatized Children With No Access to Treatment

In de afgelopen weken is er weer een aantal interessante artikelen verschenen in het European Journal of Psychotraumatology. Eén artikel beschrijft bestaande literatuur over de impact van het ontmoeten van kinderen en kindsoldaten tijdens militaire uitzendingen en het risico op moreel trauma dat hierop volgt. Een tweede studie geeft inzicht in de impact die ervaringen van gezondheidszorgmedewerkers met verschillende etnische achtergronden tijdens de pandemie hadden op hun geestelijke gezondheid.In een andere studie werden de psychometrische eigenschappen van het Child and Adolescent Trauma Screen 2 (CATS-2) onderzocht als maat voor PTSS en CPTSS. Patricia Dashorst, Rafaela Huntjes, Trudy Mooren, Rolf Kleber en Peter de Jong onderzochten directe en indirecte intrusies bij nakomelingen van overlevenden van de Tweede Wereldoorlog.

In de afgelopen weken is er weer een aantal interessante artikelen verschenen in het European Journal of Psychotraumatology. In één artikel wordt een onderzoeksprotocol gepresenteerd. Het doel van de cohort-studie zal zijn om te onderzoeken of baseline sociaal cognitieve vaardigheden geassocieerd zijn met behandelingsuitkomsten na traumagerichte therapie voor PTSS. In een andere studie werd de prevalentie van zelfstigma bepaald in een steekproef van 194 volwassenen met PTSS.

In de afgelopen weken is er weer een aantal interessante artikelen verschenen in het European Journal of Psychotraumatology. Een cross-sectionele studie onderzocht risico- en beschermende factoren voor posttraumatische stress en posttraumatische groei bij ouders van kinderen met verstandelijke beperkingen en ontwikkelingsstoornissen. Een experimentele studie onderzocht de prestatie en hartslagvariabiliteit tijdens een emotionele werkgeheugentaak in relatie tot de ernst van mishandeling in de kindertijd en comorbide PTSS bij BPD. In een andere studie werd nagegaan of interouderlijke conflicten, positief ouderschap, alcoholgebruik, negatieve jeugdervaringen (ACE’s), en een gezinsgerichte interventie de telomeerlengte van ouders en kinderen kunnen voorspellen.