Interview Huntjens voor de VKJP “Strikte scheiding van identiteiten is misvatting”
Door: Henk Linse
Een “fascinerend beeld”. Dat was de indruk die de dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) vijftien jaar geleden maakte op Rafaële Huntjens, toen nog PhD-student klinische psychologie in Utrecht. Het beeld dat ze zag was een stoornis waarbij de patiënten schijnbaar gescheiden identiteiten vertoonden, ieder met eigen kenmerken zoals onder meer geheugen, perceptie, cognitie, gevoel en gedrag. Dat DIS een gevolg was van traumatische ervaringen werd algemeen aangenomen.
“Opvallend vond ik de langdurige behandeling, waarbij de meeste mensen niet verder kwamen dan de eerste stabilisatiefase. Ik zag dat daar dus nog veel te winnen was”, zegt Huntjens, nu onderzoeker en universitair hoofddocent aan de Rijksuniversiteit Groningen.
De dissociatieve identiteitsstoornis fascineert niet alleen, deze ernstige en zeldzame stoornis is ook een vruchtbare bron van discussie. Met het dossier-DIS zette de VKJP een omstreden onderwerp op het programma van de veertiende Wetenschappelijke Conferentie, in januari 2019.
